امید انتظار
بنگر جمعه هایی را که در حسرت با تو بودن جای خود را به سیاهی دادند.
بنگر اشکهایی راکه در فراق تو تولدشان را عزا گرفتند.
بنگر ضجه هایی را که برای آمدنت تا اوج آسمان پرواز کردند.
...و ما تنها مانده ایم بی تو.
چقدر سخت است آدینه ها را بی تو سر کردن.
چقدر سخت است است بی تو خندیدن ? گریه کردن.
ما غم دوریت را در پشت خنده های تلخمان پنهان کردیم.
ما از خدا هزار هزار بار تو را طلب کردیم.
ما هر جمعه برای آمدن تو همه ی ثانیه ها را با اشک گذراندیم.
پس: بیا...
بیا و چشم کور دنیا را با نور نگاهت روشن کن.
بیا و زمین خسته را با قدوم مبارکت جان بخش.
بیا... بیا ای امید انتظار...